Eerste week stage en Bigipan

Daar zijn we dan weer. Ik heb het de afgelopen week nogal druk gehad dus vandaar nu pas weer een update uit Paramaribo.

Vorige week maandag dan echt begonnen met stage lopen. Wat een indrukken en verhalen heb ik al mogen aanhoren in de eerste week. Er melden elke ochtend tussen 8 en 12 ongeveer zo'n 80 tot 100 mannen en ook wat vrouwen van de straat. Zij kunnen zichzelf dan baden en krijgen daarna brood en thee. Sommige mannen komen ook alleen brood halen en gaan dan snel weer weg. In de middag krijgen ze tussen 4 en 6 nog een keer de tijd op eten te komen halen. Als er donaties zijn gedaan krijgen ze ook wel eens iets anders dan brood.

De organisatie heeft twee locaties. Op mijn locatie verblijven nu zo'n 18 mannen en 1 vrouw. De mannen krijgen hier 3 keer per dag eten en moeten helpen in het huishouden. Daarnaast als de mannen het kunnen dan gaan ze ook werken. Voor de rest haalt de organisatie ook wel eens mannen van straat om te te laten baden of naar PCS te brengen. PCS staat voor Psychiatrisch Centrum Suriname.
Hier brengt de organisatie ook hun was naar toe en ik ben mee gegaan. Wat een verschil met een psychiatrisch ziekenhuis in Nederland. Bij de isoleercel zit een stuk afgezet met tralies er om heen en hier mogen de mannen dan luchten. Het lijkt er net een gevangenis. Ook gebruiken ze nog van die oude bedden.
Sommige dingen is zo'n groot verschil met Nederland. Bijvoorbeeld de communicatie naar de cliënten toe en de toon waarop ze naar hun praten. Hier worden ze wel op aangesproken door de meerdere maar soms worden er dingen gezegd die niet kunnen in de buurt van de cliënten.
De communicatie onderling is wel iets waar ze op hameren. Ze willen net zoals in Nederland dat je afmeld en dat je op tijd komt. Ook al komen er regelmatig een paar te laat, wel is dit minder dan ik had verwacht.

Ik moet wel wennen aan het tempo van hun. Ze werken hier niet heel hard en zijn snel moe. Dan moet er weer worden uitgerust op de stoel en even niks. Ook nemen ze de telefoon tijdens een gesprek op en worden er meerdere gesprekken tegelijkertijd gevoerd. Ik hoop dat ik dit tempo ook een beetje naar Nederland mee kan nemen, want het is toch wel lekker om geen stress te voelen en als het vandaag niet lukt is er morgen weer een dag.

Maar na een indrukwekkende week ben ik vrijdag samen met mijn huisgenoten naar Bigipan vertrokken. Ze zouden zo'n 4 a 5 uur met de bus moeten rijden en daarna nog ongeveer 2 uurtjes varen met de boot. Mijn huisgenoten en ik hoopte op airco in de bus en deze was gelukkig aanwezig. Wel zat ik met de knieën tegen de stoel voor mij maar het kan altijd erger dacht ik. Na 3 uur rijden over kapotte wegen en onverharde wegen maakte we even een stop om te plassen en mogelijkheid om eten en drinken te kopen. Ik heb ook even mijn benen gestrekt want die waren zo stijf. Na een korte pauze gingen we weer verder en slapen in de bus lukte niet. Ja je leest het goed ik heb niet kunnen slapen. Dus hebben we maar ouderwets spelletjes gedaan zoals raad het dier. Na een rit van 5 uur kwamen we bij een voetbalveld uit waar ze ook een wedstrijd aan het spelen waren. Aan de zijkant waren ze dingen aan het verbranden, dit werkte tegen de muggen anders kan je niet eens voetballen.

Daar stond ons volgende vervoermiddel klaar een boot voor 9 personen. Wij waren met 6 dus er schoven nog 3 meiden bij aan. Zo gezegd zo gedaan gingen we dan op pad met de boot. Onze gids vertelde dat we eerst een stukje gingen varen en daarna de boot ergens overheen moesten trekken. Na een halfuurtje varen stopte hij dan ook en daar lag een soort dam met een rails voor de boot. Op 3 moesten we dan duwen en als de boot bewoog blijven trekken. Dit ging niet zo goed omdat je slecht kon zien waar je stond. Aan de zijkant waren er ook nog wat obstakels zodat je niet uitgleed. Daarna gingen we weer verder en zouden we kaaimannen gaan spotten. Onze gids had er een gevonden en probeerde hem te pakken maar hij zat iets te diep in het water en hij verdween. Een andere boot had nog een slang gevangen en een baby kaaiman. Daarna vaarde we verder naar de lodge waar wij gingen slapen. Onderweg heb ik een van de mooiste sterrenhemels ooit gezien. Dit was echt zo mooi en ik wist niet waar ik moest kijken. Daar aangekomen kon er gekozen worden uit een hangmat of een bed om in te slapen. Wij hadden besloten om in de hangmat te slapen en lagen aan de waterkant zodat we in de ochtend mooi uitzicht zouden hebben.
Daarna hebben we nog een potje ezelen gedaan samen met twee gidsen en toen naar bed gegaan.
Ik kan mensen af raden om in een hangmat te gaan slapen. Voor een dutje kan ik het begrijpen maar voor een hele nacht. Wat een ellende is dat en je kan alleen maar op je rug liggen. Ik heb gelukkig wel wat geslapen maar alles deed pijn toen ik op stond. Om kwart over 6 ging de wekker voor de zonsopkomst. Dit duurde iets langer dan normaal omdat er wat wolken voorzaten maar uiteindelijk hebben we hem wel kunnen zien. Super mooi om mee te maken. Na de zonsopkomst nog even gelegen op de steiger en daarna konden wij aan het ontbijt. Eenmaal het ontbijt ben ik mij gaan insmeren met zonnebrand want we gingen vogels spotten. In de boot zat ik aan de verkeerde kant en was echt zeiknat terwijl dit bij de rest mee viel. Het bootje ligt echt heel dicht bij het water en het meer is op zijn diepst ongeveer 70 cm.

Tijdens het vogels spotten zulke mooie vogels gezien en wat een natuur en rust. Ik zou dit wel elke dag willen zien zo rustig. Na het spotten zijn we midden op het meer gestopt om een modderbad te nemen of gewoon even af te koelen. Het water stonk wel heel erg en het was allemaal modder op de grond maar toch ook lekker om even af te koelen. Terug bij de lodge heb ik mij afgespoeld met een emmer water, dit deed mij weer denken aan Bali. Daarna weer terug gevaren en de boot weer over de dam getrokken. Dit ging nu wel beter omdat je kon zien waar je stond. We zijn met de bus naar Nieuw-Nickerie gereden en daar zouden wij een festival gaan bezoeken. Eerst even bijgeslapen en daarna gingen we op de fiets een tocht maken. Wij waren een bezienswaardigheid voor het dorp. 40 blanke mensen op de fiets was best bijzonder. Bij de zeedijk hebben de zonsondergang gezien maar hij was sneller onder door een grote wolk dus dat was jammer. Hier hebben we nog even een radler gedronken en toen terug gefietst naar het kamp. Daar aardappelen met koolsalade en kip gegeten. Dit was echt super lekker en zo van genoten.
Het was tijd om naar het parbofestival te gaan. Parbobier is het bier van Suriname. Tijdens het festival wordt er veel reclame gemaakt voor parbobier maar ook wordt er vaak verteld dat als je moet autorijden dat je niks drinkt. Er wordt gratis water verstrekt en het is een festival van 18+. Wel viel op dat er eerst niet werd gedanst door de mensen. Het schijnt dat Surinamers verlegen zijn om te dansen en wij als Nederlanders daar schijt aan hebben ook als je niet kan dansen. Wij hebben ons wel vermaakt en onze danspasjes laten zien aan de mensen daar. Op het eind danste er wel meer mensen want toen zaten er wat biertjes in bij de mensen. Rond half 3 zijn wij terug gelopen naar het kamp en ik wilde gelijk gaan slapen, maar het gaat hier vaak niet zoals je wil. Dus dit keer ook niet, er was een groot feest bij het sportcafé wat tegen over ons zit. De muziek stond zo hard dat de ramen er van trilde en het zou tot 6 uur doorgaan. Gelukkig ben ik uiteindelijk in slaap gevallen en een beetje uitgeslapen. Eenmaal opgestaan heb ik ontbeten en daarna geholpen met opruimen. Rond 12 uur zou de bus weg gaan naar Paramaribo maar dit was natuurlijk later dan 12 uur. We reden uiteindelijk rond 1 uur naar huis. Onderweg met de gidsen over de dieren hier gehad en wat leven er veel dieren hier in het wild. Ik hoop dat er tijdens tripjes een paar tegen kom, sommige wil ik wel van een afstand zien maar niet te dichtbij.
Na een rit van 5 uur thuis gekomen en werden we thuis afgezet. Dit was zo fijn en hebben 3 huisgenoten pizza's gehaald voor ons. Vandaag weer naar stage en ben benieuwd wat deze week mij gaat brengen. Dit was het weer voor nu en ik wens jullie veel lees plezier. Ik ga proberen om wat foto's te uploaden als het lukt want het internet is niet altijd even goed.